Aşk Ve Evîn Şiiri - Ömer Hattapoğlu

Min di ber qalû bela batin vi wê ra bû evîn
(Şiirin Edebi Çevirisi)

AŞK VE EVÎN

Biz ki ruhun yurdunda sır iken edebince aşk içeniyiz
Hala o ahdin kabul üzere son mühlete dek izindeyiz
İfşaya hak verip aşka geldiysek yaralı gönlü neyleyiz
Söylesemde duada hak budur düşende aşkın emrindeyiz
Döndü bana dedi ki hakkımca kâfir oldun imanın aşk ola

Ey huzurdan baş verdiğim şahım aciz perişanız bilesen
Ne yapam ben bu aşkın elinden ne ettin ki bekler diyesen
Hoş dayanacak gücüm kalmadı sahipsiz çaresiz inlesen
Affına sunaktan koç gelse de bekleriz aşktan kül eylesen
Nasibimiz budur deriz haktan gör yeter ki bizden aşk ola

Kor ateşine düştüm aşkına düşende toz duman neylerim
Düştüğüm hakikat üzere ki vardır elbet görürsen yerim
Layıktan sunulan sultan gibi giyse al kızıldan dilberim
Ne güzeldi seherden gördüğüm feleğine taştı ederim
Dört bir tarafımı sarınca gül bahçeye döndüm aşk ola

Dolunayda gördüm sunağımı ikram vardı her imlasıyla
Nazıyla gelende kaş kirpiğe serpilmişti göz şehlasıyla
Zuhuruna secdeye düştüm ki sırrı diken kandamlasıyla
O ki kavuştuk bağına gülün çağrıldık divana ardıyla
Bin bir keyfin cenneti gibidir daimden kalasım yer ola

Söylenme ile bilinmez makam delil ki ispatı kendinsin
Sır ehli olman gerek görmeye gönül iklimince bilinsin
Hoş Mela da sapladıysa oku aşk yaydan gönül neylesin
Hisseme düştü elbet aşk narı alıp verende aşk sevinsin
Ardımız kabahatten söylensin payımız aldık hoş aşk ola

-Melayê Cizîrî-