Aşk ve Ben Şiiri - Mustafa Erol

AŞK VE BEN

Naçiz bir bedendir evet, bende beden.
Elbet düşünürüm, nereye nereden..
Ruhlara giydirdi, bedeni yaradan.
İmanım budur, nasıl inkar ederim.

Selam yâre, sevgi yâre, saygı yâre.
Misafir bile olmasın, kaygı yâre.
Tüm ömrümü etmişim ben, yaygı yâre.
Yâr demekten başka ben, acep ne derim.

Dertlere devadır, gönülden bir bakış.
İşte o bakışla, bahara döner kış.
En kutsal duygudur, seni gönle takış.
Yağmur olur yağar, yel olur eserim.

Kapanmaz açılan, hiçbir yara bende.
Keşke kavuşsaydım derim, yâra ben de.
Yâr aşkı taşırım, O diyara ben de.
Yârin aşkına canı, feda ederim.

Yaradan yazmışsa her bir çile değer.
Aşk imiş insanı, insan yapan meğer.
Yaşamadım derim yâr! görmesem eğer.
Senin derdindir yârim, güzel kederim.

30. MAYIS.2015
Mustafa EROL