Sen aklıma uğradıkça zamansız,
Yıkılır duygu bentlerim,
Ürkerek yere düşer kalpteki hatıralar,
Gözyaşlarım birbiriyle yarışırlar.
Sevdanın içinde mutluyken biz!
Saatlerin zembereği kırılsaydı keşke,
Nefret tonlu solumasaydı nefeslerimiz.
Oh dedirtmeseydik çevremizdekilere.
Ayrılık! Aşk hiyakelerinin bildik imzası.
Toz pembe hevesler; dalgalarla çeker kendine,
Aşka tutukluluk hali; gönüllü giydiğin elbise.
İnsan zehri bile bile sürer mi kendisine?
Yaşıyor bunları birer birer tüm sevenler.
Aşkı hissetmeden gitmek istemiyor gelenler.
Gül kokulu cennete de girilir aşıkken!
İrin katkılı, ateş döşekli cehennemlere de!
Yaşanmışlıklarımın gökkuşağından haz aldım hep.
Pişman olmadım hiç seni tanımaktan.
Doğadaki dengenin doğal sürecidir ayrılıklar.
Yeter ki! kalpler her zaman sevmeye hazır olsunlar.
21/03/2009
Alev YavuzKayıt Tarihi : 21.3.2009 14:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Pişman olmadım hiç seni tanımaktan.
Doğadaki dengenin doğal sürecidir ayrılıklar.
Yeter ki! kalpler her zaman sevmeye hazır olsunlar.
Sevgili Alev Hanım, ayrılıkların doğal oduğunu, sevmenin sürekliliğini kabul etme olgunluğunuzu kutluyorum. Bu engin yüreği kutluyorum. Saygılar...
O yar benim
Kime ne.?
Diye biliyorsan aldırma derim.
Güzeldi kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (5)