Ansızın, yüreğe bir aşk düşer. Âşık dünyaya, aşığa ise en yakın dostları bile küser.
Neden mi..? Âşık olduğu kişi saf, berrak aşkı kullanmak ile meşguldür.
Ömrü boyunca ve belki de bin kez dünyaya gelse de bu derecede sevilmeyeceğini biliyordur.
İşte bu denli sevene çektirmeye yemin etmişçesine başlar ve o’nu seveni gel, git/lere salmıştır.
Her an, hata yapmak ile beceri sergiler. Ve özrü de kabahatinden büyük olur.
Af edildikçe, daha fazlasını yapmaya başlar. Aklının derinliklerinde şu düşünce vardır.
Ben ne yapsam beni af edecek, beni terk etse de yine geri dönecek.
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta