Ansızın, yüreğe bir aşk düşer. Âşık dünyaya, aşığa ise en yakın dostları bile küser.
Neden mi..? Âşık olduğu kişi saf, berrak aşkı kullanmak ile meşguldür.
Ömrü boyunca ve belki de bin kez dünyaya gelse de bu derecede sevilmeyeceğini biliyordur.
İşte bu denli sevene çektirmeye yemin etmişçesine başlar ve o’nu seveni gel, git/lere salmıştır.
Her an, hata yapmak ile beceri sergiler. Ve özrü de kabahatinden büyük olur.
Af edildikçe, daha fazlasını yapmaya başlar. Aklının derinliklerinde şu düşünce vardır.
Ben ne yapsam beni af edecek, beni terk etse de yine geri dönecek.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta