Aşk Ve Arzu Şiiri - Onur Yılmaz 2

Keşke her şey, biz için de kolay olsa,
Yanımda olsan mesela.
Tek istediğim, boynundan derin bir nefes,
Sanki, ilk nefesini alan bebek gibi, öyle heycanlı,
Ya da, son nefesini alan hasta gibi, öyle anlamlı.
Nefesim olsan, bedenime karışsan.

Sonra, kitap kokan masama otursak,
Dalga kıranlara oturan, iki liseli aşık gibi.
Mürekkep kokan ellerimi, sarsam bedenine,
Suyu bulmak için, toprağı kucaklayan ağaç kökleri gibi.
Sarsam tüm bedeninin afakını, bir heycan gibi.

Ben, başkasının yanında da artık olamam
Yaşayamam, gülemem, hatta ölemem.
Başkası, uzun bir yolculukta, mola verilen, dinlenme tesisleri gibi,
Öyle yaban, öyle uzak ve öyle ıssız bana.

Ben seni, senden bile çok sevdim.
Öyle karışmışım ki sana, kalp atışlarını duyuyorum adeta,
Her atışında kalbinin, kalbim mest, kalbim divane.
Kalbim, aşk gibi atar artık, aşk ile ahenk.
Göremez kimse, böyle bir aşka delalet.

Sus, çağırma beni, söyleme öyle, yalvarırım sus.!
Gel deme, her gel demen sanki günaha davet.
Zihnim duyarsa, gönlüm anlarsa, anında yıkılır bu devlet.
Ruhum yıkılır, fikrim yıkılır, zabdedilemez bu koca yürek.

Tut ellerimi, korkma ve sakın bırakma.!
Bu topraklar alışkın, böyle aşk destanlarına,
Şirinlere, Leylalara, Zührelere, Aslılara.
Ben sana, Şirinim demem, Leylam demem, Zührem demem, ya da Aslı.
Sende aradığım değildir, zaten Başkasının aşkı.
Gel işte arzum, yazalım onları bile kıskandıracak aşk destanımızı.