Teşbihle görülen aşikâr kalsa
Sevenin aklını alıp götürür
Akıl aşkı görüp kendine alsa
Saygı ile aşkı çöpe süpürür
Akıl kayıtlıdır aşk heri kaplar
Aklı ile insan kendini toplar
Âşık dalsa aşka yerinden hoplar
Derya deniz durmaz durmaz köpürür
Aşk gönle bir girse şenlenir gönül
Sıkıntı kaygılar yanar açar gül
Dağlar serpildikçe ötmez mi bülbül
Alt üst olur sevgi sevgili görür
Her yüzde görülen sevgili olur
Manaya doğan zevk ebedi kalır
Mürşide yol sorup hal satın alır
Sevgili ardınca durmadan yürür
Aşkın kuyusunda çırpınır kuşlar
Gözünden gönlüne akıyor yaşlar
İmdadına yetiş gökteki taşlar
Uzanan elleri açıkken çürür
Kullarda buluşur seven sevilen
Canı cana eker öven övülen
Bir bedene akar gören görülen
Ayrıyı gayrıyı gözden düşürür
Akıl bulur ilmi bulmaz Allahı
Bilen benim derse olmaz iflahı
Gönüllüyle tümden siler ilahı
Ladanı alarak vuslata sürür.
2 Mart 2009
Mustafa TurhanKayıt Tarihi : 9.3.2009 17:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kulluk; yokluk, sıfır değerli Aşikâr; görülenin kendisi Teşbih; tahkik edilerek bulunan Her i ; herşeyi Mürşit; yol gösteren işaret, öğretmen, rehber Vuslat; gerçeğe kavuşma, Allaha varma Aşk; sevginin çok çok üstü, Allahın insana olan hali
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!