Ey sevgili!
Yürek Mecnun olabilir atarken,
Nefes Leylâ olur mu ki, bilinmez.
Beynimde yaşayabildiğim kadar "ben" sana âşık
Kâlbimde yaşatabildiğim kadar da "sen" bana aşk.
Ya sen de gitme kal, Benim olduğum yerde ol vatanım...
Ya beni de götür! Senin gittiğin o yere vatandaş.
"...anılarda
sahte miydi şehirler?
yılların ezgisi buruk,
akıntıya veriyor hep düşleri...
sen sürgün, ben sürgün,
yalnızlığa..."
Söylem, terazide "Önce vatan, sonra can" olmalı
Eylem, arazide "Ya istiklâl, ya ölüm" olmalı.
Gitmek gerek bazen can kelimelerin peşinden karar
Son cümlelerin şehit düştüğü o "Milli" yere kadar.
Ey sevgili!
Dua Mecnun olabilir okurken,
Amin Leylâ olur mu ki, bilinmez.
Kayıt Tarihi : 19.4.2022 14:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutlarım Sayın Durgut saygılar efendim
.
.
Bütün sevdaların anası,
Doğuranı..........
Bilinenden bilinmeyene doğru...
Tebrikler Ahmet Bey.
TÜM YORUMLAR (3)