Aşk varsa Özgürlük yok Şiiri - Kadir Sonyol

Serseri bir özgürlük gelip oturdu boşluğuma
rüzgarın titreten soğuğunu hissettirdi bana
ve yağmaladı geçmişimi
en dolu,en konuşmak istediğim anlarda böldü sözümü
vurdu masaya yumruğunu
kes dedi! götürüyorum seni buralardan
anladı ağladığımı masa örtüsü ıslaktı
yapıştı tuzlar ellerime doğruldum usulca
bitkinliğimden konuşamadım
güneşi gören gözlerim kısıldı
tanıyamadım birden neresiydi burası
ben nerdeyim dedim acaba
uzaktı,çok uzak geçmişime
yaklaştıkça bir yerlere içime kaçıyordu sesim
anlamsızca geçiyordu zaman dedikleri
yasaklar çıkıyordu karşıma
bozup geçmeliyim derken olmadı
hüküm giydim aşktan
göz yaşlarım adımlarımı takipte
özgürlüğe el sallıyorum tutuklu ellerimle