Aşk var-1 Şiiri - Orhan Haklı

Bir Ağustos gecesinde,
Kıyıda uyuyan
Yorgun sandallara yaslanarak
Ilık dalgalara doğru uzanıp
Ayaklarınla Ay’a dokundun mu?
Yapayalnız omuzlarından
Tutarak sımsıcak bir kol
Kendine çekti de seni
Sımsıkı…
Bağrına bastı
Ve
Gözlerini seyretti mi?
Kara gözlerini senin…

Serin rüzgâr,
Çapkın dalgalar
Vücudunda,
Beyaz gömleğin
Yapışırken ihtirasla bedenine,
Sen hiç denizin içinden
Seyrettin mi Ay’ı
Sırt üstü uzanarak
Islak ıslak…

Ve düşün
Senin
O ıslak dudakların
Yanarken Ay ışığında
Ve bir Ay süzmesi Kadar
Olamamışken vücudunda
Halimi.

Gece var
Deniz var
Kumsal var
Aşk yok!
Öyle mi?

Ve
Fonda
Dalgalar.
Boyasız kırık sandallar
Karanlık serin sular
Sanki düşmüş ve
Kırılmış mavi bir Ay
Suya
Un ufak olmuş
Dağılmış yıldızlar..
Ve bütün bunların
Tam ortasında
Kara gözlü bir kadın var
Ve
Aşk yok öyle mi?