Aşk,bile bile esarettir
İsteye isteye yanıp kül olmaktır...
Kendi iç yarasından,
Kendi kalp sızısından
Bazen damlaya damlaya
bazen de oluk oluk kanayıp gitmektir...
...
Aşk,su iken alev alıp
göğe kızıl bir ateş olarak dağılmak,
Ateşler içinde yanıyorken
bir buzdağının soğukluğunda
lambada titreyen alev gibi
üşüyüp,titreyip donmaktır...
...
Aşk, bazen kendi çığlıklarında
sessizce susup boğulmak
Bazen de kendi suskunluğunda
kulakları sağır eden bir haykırışla
tüm evrene çığlık olup dağılmaktır...
...
Ve Aşk sözcüklerin kifayetsiz kaldığı
Bilinen her şeyin meçhule evrildiği
Çoğu zaman da insanın kendinde
Kendine hükümsüz kaldığı
yegâne yol ve yolculuktur...
Kayıt Tarihi : 11.7.2023 14:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!