Aşk, insana hem en çok sevinci hem de en çok yükü getirir.
Bir gün kalbinizi hafifletir, ertesi gün taş gibi ağırlaştırır.
İnsan bazen sevdiği için gökyüzüne bakar ve dünyanın bütün yükünü sırtlanabilecek kadar güçlü hisseder ama ertesi sabah aynı gözler, uykusuzlukla kızarır.
Aşk, aklın terazisine gelmez.
Kimi zaman bir bakış, yüz kitaplık bilgeliği unutturur.
Bunu zayıflık saymak insana haksızlık olur;
çünkü biz, aklımız kadar kalbimizle de varız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta