Aşk Üzerine Bir Düş Şiiri - Sinan Bayram

Aşk, nedir ki aslında —
Bir varoluş yankısı mı, yoksa yokluğun sesi mi?
Bir insan, bir insanda kendini ararken
Tanrı’nın unuttuğu bir parçasını mı bulur?

Senin adın, düşüncenin sınırında bir ışık,
Benim varlığım, o ışığa yönelen bir gölge.
Belki de sevgi,
Bir gölgenin kendi kaynağını özlemesidir.

Kalbim — düşüncenin en sessiz hali,
Bir filozof gibi, kendi ateşini sorgular.
Seni sevmek, bilmek değildir;
Anlamın bile ötesine geçmektir —
Çünkü sen, anlamdan daha gerçeksin.

Bir gün, zamandan soyunur da iki ruh karşılaşırsa,
Ne söz kalır, ne beden, ne “ben”.
Sadece titreşen bir “biz” kalır,
Evrenin nabzında yankılanan bir sessizlik gibi.

Belki aşk, varoluşun kendine sorduğu tek sorudur:
“Ben kimim, eğer seni seviyorsam?”
Ve cevabı,
Kalbin içinde yankılanan bir hiçliktir —
Ama o hiçlik, her şeyin başlangıcıdır.

Sinan Bayram