1548, nola, italya - 17 Şubat 1600, roma.
Aşk bağışlar bana yüce görüntüsünü
gerçeğin, elmasın kara kapılarını açar.
Gözlerinden Tanrının girdiği; görmektir
doğup, yaşadığını, beslenir ve daima
saltanat sürer. Göksel olan herşeyi açıklar,
cehennemi, yeryüzünü. Yokluğun çizgilerini
görünür kılar, aracısız nefesiyle vurmak için
Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Devamını Oku
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta