1548, nola, italya - 17 Şubat 1600, roma.
Aşk bağışlar bana yüce görüntüsünü
gerçeğin, elmasın kara kapılarını açar.
Gözlerinden Tanrının girdiği; görmektir
doğup, yaşadığını, beslenir ve daima
saltanat sürer. Göksel olan herşeyi açıklar,
cehennemi, yeryüzünü. Yokluğun çizgilerini
görünür kılar, aracısız nefesiyle vurmak için
cesaret toplar ve daima saklıyı açıklar,
gönlü yaralar. Bundan, kalabalık içindir,
gerçekte bulunur. Aldatmayan sözlerime
kulak ver, aç açabilirsen kısık ve çılgın gözlerini,
çocuk dersin ona, seni az anlar. Çünkü, öyle
oynak, kararsız görünen. Kendi körlüğündür
onu kör yapan.
Çeviren: Gökhan OFLAZOĞLU.
Giordano Bruno NolanKayıt Tarihi : 29.11.2005 06:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!