Kendi dilinden kurduğun cümlelerin eksikliği çok uzun zamandır yaşıyorum. Bunun diline olan özlemimden kaynaklandığı kurcalıyor aklımı halihazırda. Başkalarının dili ve anlatımıyla mutluluğun olmayacağını bilmelisin. En çok başvurduğun yöntem bu olduğundan söyleme gereği duydum belkide. Susmak mutluluğun en güzel ifadesi olamaz. Olsa olsa en güzel şiir olur susmak. Birkaç mısradan sonra ancak o da. Ama sen bilmezsin. Çoğu kimse bilmez. Asıl mutlu eden şeyde budur. İnsanlar yalnız kaldığında birden olmuşçasına yaygara koparırlar, daha önce bu durumun artçı sarsıntıları olmamış gibi hiç. Mesela ben seni beni daha çok sevmiyorsun yerine, genelde üçüncü bir kişi üzerinden yapılan tartışmalarda kaybettim. Hep diyorum ölseydin bunca kaybetmezdim inan bana.
........
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
