Aşk Uzay ve Zaman Şiiri - Mehmet Opuz

Platonik bir özlemdir kendimce sayıkladığım
Ve alternatif bir hayat hayallerimiz
Yahut anarşist bir gönlün tatminsizliği
Bütün mutluluk tablolarımız
Montaj resimlermiş
Kurduğumuz çelişkili hülyalar
Bunaltıcı hayatımızda yalancı bir vantilatör serinliğiymiş
Oysa ben seninle lodos şehrinde
Elektriklerin kesildiği bir gecede fısıldaşmak isterim
Ya da heykelde serseriler gibi
Aylak aylak yürümek el ele
Sonra kültür parkta sandala binmek
Bir polaroid fotoğraf çektirmek…
Oysa hiçbiri olmadı,
Proletaryal kaderimizde lümpen hayaller bile lükstür bize
Eminim parmak uçlarımla memelerine dokunmak
Gecenin sessiz saatlerinde çukurlu tümsekli bir asfaltta
Yürümek kadar ürperticidir
Bu geoid zindanda tek hürriyet var;
Kendini aldatmak.
Cızırtılı bir radyodan üçüncü sınıf bir şarkıcıyla
Efkarlanmak hayatın manasını anlamak kadar yorucudur
Herşey bizzat sırıtır bu pejmürde usla
Tekerrür etmez sorular verilmeyen cevaplarda
Ne zamanı anlamak mümkündür
Ne de izafi zamanı
Baş ucumuzda kaotik bir evren
Esir olmuşuz maddeye
maddeyi oluşturan esire
bizzat gölgedir ışığı üretenler
Tümevarma obsesiyonudur iman
Evrim kuru gürültüdür bu korkunç sessizlikte
Ve maymunun en büyük keşfidir tuvalet
Dışarıda alaturka oturum münazaraları
İçeride alafranga oturum manzaraları
Devir maymun devridir
Devir motor devridir
Devir ölümcül ve interaktif günah devridir
Ahir zamandır Kabil gökdelen yapmaktadır
Sen ve ben hâlâ gergef işleme duygusuyla
Geç kalmışız yaşamaya
Ama yine de bu zamanda
Üstü açık sarı bir Vosvosla seninle memleketimi gezmek
Hiç durmadan gezmek isterdim
Nede olsa muallakta kalmış bir topun üzerinde
Hep aynı güzergahta yol alıyoruz
Antik çağdan tantanalı bir hayat miras kaldı bize
Kanlı taht kavgaları avam tabakasına da yayılmış
Taht mı değersiz oldu
Biz mi tahta ortak olduk anlayamadık
Kendini özel hissetmiyor artık koyun Doly
Çünkü kopyası çıktı
Çiçeklerin kokmayan ve solmayan kopyaları gibi
İçi doldurulmuş mumyaya döndüm
Senin beni bırakman canımı yakmıyor artık
Beni bırakmakta haklısın
Çünkü entelektüel aşklarda morg havası vardır.