Aşk Utansın... Şiiri - Canan Üçer

Dağılıverdin,
dağıtıverdin.....

Tapınağında gizlediğin çocukluğundu,
infazını vacip kılan.
Konuşurken leş kargaları,
uyluğumdaki utançtan erdemimi çalan
şeytanın ta kendisi, değil miydi.....
Ben de günahkarım bildiğin gibi,
buruşulmuş
atılmış ruhunun acılarını
ser göz çukurlarıma,
öyle sev ki beni
aşk utansın......
Tut ki avuçlarımdan
çığlıklarımız uyansın geceye
mabedimizde ilahiler okunsun....
Bırak şeytan cirit atsın
kuytuluklarımızda..

Sevdalar vardır, bir tuhaftır
yaralı güvercin bakışı saklar
avuçlarında.......
Tut ki ben de çürüdüm
kim sevecekti seni...
Güvercinler ağlayınca,
zaten ölmez mi..

Bir şey söyle kulağıma
De ki, sevişmezsek zaten
öleceğiz............

Sus, konuşma
Hadi, şimdi...................