Aşk Ülkesinin Mutlu Köyü

Ne zaman el ele tutuşan bir çift görsem,
Erkek sen,kız ben oluveriyoruz o anda.
Anılar şeffaf tabi,birden gerçekler beliriveriyor
Bir sis gibi eriyorsun gözümün önünde.
Ben gerçek ben, sensiz ve de eksik,
sense yüreğimdeki yok oluş oluveriyorsun, irkiliyorum işte o an.
Kızıyorum kendime ama ne çare,
Düşünceler bile düşünmekten vazgeçecek olsalar dahi
Ben engel olamam ki seni düşünememeye....
Bazı zamanlar şarkıların içinde rastlıyorum sana,
Sokaktaki küçük bir çocuğun gözlerinde eriyorsun kimi zaman da,
Yada onlar top oynarken haşarı teleşını izliyorum senin.
Bu gün okuduğum kitabın satırlarındaydın mesela,
Aşk ülkesinin mutlu köyündeydik ikimiz.
Bir tutam sevgi veriyordun avuçlarıma.

Düşünmemeye çalıştıkça seni
bütün zihnimi meşgul ettiğini inkar edemiyorum artık.
İyice yerleştin odamın duvarlarına,
Senin gözlerini mühürledim sokaktaki her çehreye.

Geçmişin izlerini taşır bedenler bilirsin,
Yüzdeki çizgiler,yada saçtaki beyazlar.
ne yapsan gizleyemez acıları yerleşen izler.
Çünkü hepsi sendedirler.....