Aşk Uğruna Şiiri - Ercan Keskin

1-
Uykusuz gecelerimin sabahı oldun
Gündüzlerime güneş gibi doğdun
Günler karıştı işte bak birbirine
Mevsimler büründü matem rengine

Yıllar geçip gitti ömür doldurdum
Tükendim artık ben fena yoruldum
Aşk uğruna oldum bencileyin deli divane
Bu kötülüğü kimse yapmaz kendi kendine

Ne güldürdün beni ne de ondurdun
Bir yudum sevgiye muhtaç koydun
Herkes gibi koştum bahtımın peşine
Meğer davul çalarmış dengi dengine
2-
Yâri bulmak için ne aradın ne sordun
Elin kolun bağlı bir köşede oturdun
Şans böylesinin uğramazmış semtine
Gökten kasnak yağsa düşmez tepesine

Önce ne istediğini bilmelisin varsa umudun
Sonra mücadele etmekten düşmelisin yorgun
Arayan bir gün elbet bulurmuş çare derdine
Sonu hüsranla biterse vay senin haline

Eğer aradığını bulduysan mutlusun
Bulamadıysan gerçekten hapı yuttun
Elde etmesini bilen evladır cahiline
Özüne güven düşme el âlem diline