Aşk Uğrarsa Şiiri - Mehmet Tombuloğlu

bir kıvılcımın hülyasından çaldığım düş...
gözlerin, bulutlardan dökülen
içime dar gelen mevsimlerin ateşinde
uçmaktan korlanmış kanatlarımı serinleten...
gözlerin, bulutlardan dökülen

yaslanıp sancımı tetikleyen sevdanın gölgesine
salıverdim gözlerimi, yıldızları sökülmüş
göğün, ışık arayan rotasına
bir başınalığın, damarlarımda akan gürültüsüyle
iç geçirirken fırtınanın tâ kalbine
uykuya indiğinde şu parlak ay

aşk uğrarsa diyerekten
gençliğimin ucundan koparıp aldığım
acemi, bir o kadar da heyecanlı gülüşlerimi koydum
güneş ışığıyla parlattığım harflerle büyüttüğüm bahçeme
seslendim kalbime ve göğsümden yükselen göğe
bir ırmağın ıslatıp geçtiği ömrüme
dünki kasırganın koparıp götürdüğü çiçeklerime
dün geçti, gün bugün, koma yarına

aşkı virgülle yazdığımdan...
çalı çırpı toplar nefesim ağaçlardan
isyanımı ele vermez yüzümün kıvrımları
gamzelerimde birikir atardamarımın bütün öfkesi
sarmaşık yumağının sarmaladığı bedenimde
bir lambayı kapatır okumadığım kitapların hevesi

unutmuşum! bir iki kelime işte
bilmiyorum hangi ara düşürmüşüm
ağaç kovuklarına
rüzgarın nefesiyle yokladığı yaprağa
mahşeri bir kavganın ortasına
ve uzak yıldızların nazlı duruşuna...