yüzümde metresine dantelli don almış 
taşralı tüccar mutluluğu var 
yüzümde kırık bir şişeyi andıran 
yanık izi var baba beni tahrik et 
yaralı bir kuşun yanına göm beni 
tek koluyla savaşarak tarihe geçen 
bir halk kahramanı gibi abart kendini 
acı dediğin yaşadıklarının izi değil 
yaşamayı ıskaladıklarındır asıl 
baba beni ahşap bir ev gibi düşün 
yıkık dökük bir han gibi 
uyurken saçımı okşa, uyanınca kundakla
herkes bilir; iki kişi sohbet edebilir ancak 
bir kişi daha girmezse hayatlarına 
aşk falan yoktur. aşk üç kişiliktir baba 
cinayet içinse yüzlerce kişi gerekir 
metresine molotof kokteyli taşıyan 
pis bakışlı kambur bir oğlan kadar mutluyum 
dönmemi bekleme boşuna, vuracaksan 
sırtımdan vur beni baba 
ne yana dönsem arkamda kalıyor hayat 
ne yana dönsem sütü taşırmış 
bir kadın telaşı. yüzüme bak baba; 
sapından koparılmış gül kırmızısı
Ali Erdem UralKayıt Tarihi : 10.4.2015 10:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!