Aşk-u Cardinall - Mehmet Fatih'e

Genç Haham ayrılır sevdiğinden
Yolculuk vardır ve ayrılık zamanıdır
Yollar uzak ve tozlu gider gurbete.
Zaman olmuş, esir düşmüş,
Ve zindanda talebe olmuştur
Zamanın Papa’sına.
Yükseldikçe yükselmiş,
Ve beraat bulmuştur sonunda.
Cardinall olmuş,
Doğruyu aramış,
Ve huzura koşmuştur
Aşka giden yolda.
Bu onun hikayesi,
Ve tercümesidir aslında...

Aşk’ı besleyen Cardinall’e sormuşlar:
„Nedir bu Aşk fantazisi? “
„Büyütmeden“ demiş „bilinmez.“
„Bekleyin hele...“
Çok zaman beklenmiş,
Kiminin ömrü yetmemiş.
Aşk’a koşmuş Cardinall,
Aşk’ı büyütmüş,
Ve doğruyu aramış ömründe.
Derken, Avam’dan
Bir ihtiyar kadın açmış kapıyı.
Elinde yırtık bir fotoğraf
Ve yamalı cebinde gezdiriyormuş
Köstekli saatini.
Çatık kaşlarıyla sormuş haykırarak
„Hiç aşık oldun mu Cardinall? “
Yaşlı Cardinall aralayıp gözlerini
„Aşk’a“ demiş, „Yalnızca Aşk’a...“

(01-12-2004 Viyana) Mehmet Fatih’e...