Çerçevesiz hayaller kurardık biz
İstediğimiz zaman şekil vermek için.
Aşk, olağan gücüyle yakmıyordu bizi ama içimizi ısıtmaya yetiyordu.
Talihsizlik kapı aralığında beklerdi. Bilmezdik. Gitmek istediğini anladığımda çitler çekildi tel tel örgülerle.
Ay bile tutulurken tutulmadık sözler hatırlandı.
İkircik arasından çıkma telaşı, bizi zaman kavramından çıkarttı.
Unuttuklarımız, umduklarımızla kaçar adım uzaklaştı.
Spontane gelişti her şey.
Özlemler, yağmur damlalarına asıldı,
yere düşünce dağıldı.
İçeride aşk tufanı koparken şehrin ortası sakinliğe büründü.
Bir gün dönüp arkaya bakmak kalırsa geriye, doğmak gelir ilkin akla.
Anlıyorum... doğarken insancaydı her şey
taze ve iştahlı...
Anlam, doğmaktaydı, oradaydı ve orada kaldı.
#acu
Rojbin AcuKayıt Tarihi : 17.2.2021 04:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!