Aşk Tohumları Şiiri - Muhammet Üresin

Ne biri gelsin kalbime ne de biri değsin tenime artık vazgeçtim ben aşktan çoktan
Umduğunu değil bulduğunu sevsin kalp çok lazım olursa sıkılırsa yalnızlıktan
Ruhum demlensin şöyle bir oturup dinlensin iyice soğusun içim bıktım yanmaktan
Halim yok konuşmaya zaten çok yoruldum herkese kendimi anlatmaya çalışmaktan

Ah benim çocuk kalbim hep böyle düşünen bir aklın elinde oyuncaktı bunca sene
Neresinden dönersen kardır yaa zararın nihayet döndü şansım bak benim de seninle
Tek tesellim tedavi edilemeyecek kadar ağır yaralar açılmadı kalbimde
Ekmesini bilsin yeter ki yar aşk tohumlarını baştan başa çiçeklenir bu bahçe

Yorgun argın kırık döküğüm bak baştan söyleyeyim çok uğraşırsın işin zor benimle
Mutsuz kırgın ve de çok küçüğüm yeniden büyütmen gerekecek beni her gün sevgiyle
Urgan olsan boynum bükülür önünde soyunur ruhum al seninim işte herşeyimle
Rüya olsan gönlüm gömülür geceye kapanır o gözlerim hiç açılmamak üzere