Aşk'tır Aslolan Şiiri - Ayhan Sarıoğlu

Avk. Hür Öztorun’a

AŞK’TIR ASLOLAN

İçinde açan korkular büyüdükçe,
Bir çığlık böler geceyi, kırılgan faylardan.
Ardın sıra kapılar çarpar birbirine,
Adımlarla yırtılan bir sessizlikte.

İnceden dokunmuştur, oysa anılar.
Ne ruhunun kulaklarını okşayan bir ses duyarsın,
Ne öpüşlerden bir iz dudağında.
Alnının çizgelerinde biriktirip çoğaltığın
Boynunun mahsunluğundaki o ışıltılardan,
Gümüş saçlı öyküler kaldı sadece geride.

Saklambaç oynamayı da severdin,
Gecenin gizleriyle gölgeler örtüşünce.
Sohbeti katık ederek yüreklerimize, düşsel bir aydınlıkta.
Hep kar tanelerini mi beklemeli.

Ve bir yaprak düşer dalından mevsimsiz yere,
Bir yüklem tanımsızlaşırsa içinde, daralırsın.
Ve duvarlar üstüne, üstüne yürüdükçe,
Gözlerin asılı kalır geçilmezlere.
Nabız atışlarındaki o vuruşlarda,
Durmadan biriktirdiğin acılardan,
Bir kıvılcım yeterdi ateş topu yaratmaya.

Yüzünün solgunluğuna koyma beni,
Ölü canlar toplamıştık oysa masamıza.
Kimi sürgün, kimi hapisten,
Yalnızlılar da vurur bazen.

Ve gölgeler hep sessiz durur,
Bir sahipleri çıkmadıkça yürüyüp gidemezler zaten.
Sirenler kimin için çalıyor böyle?
Bomba gibi patladı beynimde, manşetten haberin.
Yaşamak ağrısı dururken içimizde,
Peki, oldu mu böyle gitmeler?

Aşktır asl olan beklide...
Ayhan Sarıoğlu
6 Eylül2005