Aşk Tipi Cezaevi Şiiri - Murat Delice

Parmaklarım parmaklıklarda,
aşk tipi cezaevi.Gökyüzünü seyrediyorum
yaralı bir serçenin kalbi kadar
büyük;
Rüzgarın savurduğu bulutlar kadar,
yüce,yüksek,şeffaf,hafif...
Suçum var benim,senin
dillendirdiğimiz için yerli yersiz,
ulu orta hislerimizi.

Aşk tipi bir cezaevi.
Demirden ranzaların,
çürümeye yüz tutmuş korkulukların,
avazı çıktığı kadar sessizliği ve
dokunduğunda eline yapışan soğukluğu.

Aşk tipi cezaevi.
Dışarıda;
kar,tipi,soğuk...
Sürgün gibi yalnızlık.
Göz kapaklarımda direnci zorlayan,
arsızlık.
Bir dilenci olup firar ediyorum bazen,
duygularını sömürmek için.
Karşına dikiliyorum
ve sen oralı bile olmuyorsun.
Akşam içtimalarından sabahlara kadar
çıkıp dolaşıyorum iyi haller bahçelerinde
bir türlü karşılaşamıyorum onlarla,
ya ellerin kavgalarım oluyor
ya da anılarda kalan gizli saklı öpüşmelerimiz
sükuneti bozan,özgürlüğümü çalan
sebeplerim oluyor da yağıyor günlerime.

Aşk tipi bir cezaevi.
Buradaki günlerim;
hasta olup yatağa düştüğümde,
soğuk soğuk ve de
damla damla yastığıma düşen terlemeler gibi;
içimi ürpertir.

Aşk tipi bir cezaevi.
Uykularımı kaçıran karın ağrım gibi.
Aşk tipi cezaevi.
Yalnızlık tipi terkediş.
Hissizce,kendinden geçip ve çaresizce
işlediğim bir cinayet gibi.
Murat DELİCE