Aşk Teoremi Şiiri - Mehmet Gündoğan 2

Kadınlığının spiral ırmağında çalıyor yosmacık resitalin;

uzam çellosuyla telepatik cisimler ışır kaotik aynalardan,

savatlı tesbihlerde paranormal bir âlemdir uhrevî zaman;

kırçıl yerkürenin havsalasıyla kavlanır budunsal manzara.

Satır satır çalayürekte cin çöreklenmiş çıngıraklı bir yılan;

evrenin paradoksu sofrasında sürünüyor teozofik yıldızlar,

bir koşucuk yersel seviyordum seni kozmopolit akışından,

derin çizgilerin yazıldıkları hâfızada uyuyakaldı hâtıralar,

seni uyandılar seni okudular uçul yanardağ ağızlarından,

işit! şeytanın savlarını gotik koridorlarında cehennemin;

eğretile sevdiklerini aktüel bir kalbin psişik aurasından.