Aşk Tek Kişiliktir Şiiri - Sefer Keskin

Aşk Tek Kişiliktir

Sen haykırırken sevgini
o seni hiç duymuyorsa
Sen ne kadar sevsende
fırtınalar arasından kopup o'na gelsende
Bir tek seni sevdim desende
O sana ses vermiyorsa...

Toprağını taşını, hayata dair var olan herşeyini; ekmeğini aşını gözyaşını, neyin var neyin yok hepsini paylaşmak istesende...
Karanlığı aşkın ışıklarında delip, engel tanımadan yürüyüp korkusuzca yaşamayı denesende
O sana bir adım yürümüyorsa...

Dünyalar ne olursa olsun, aşkın kendine ait bir dünyası vardır.
O dünyada sen her güzel şeyi yaşamak paylaşmak isterken.
Bir sıcak bakışta sen bütün kızgınlıkları unuturken.
O senin varlığını unutuyorsa...

Sen onu kaybetme duygusuyla yaşarken
İncinecek diye dokunmaya korkarken.
Yokluğunun acısıyla, uykusuz geçirdiğin gecelerin sabahında onu görünce aldığın enerjiyle dolarken bedenin; kıpır kıpır olan yüreğin tarifsiz bir heyacanla ona sarılırken.
O sana sarılmıyorsa...

Sen onun bahcesinde mevsim sonbahar kış demeden Al Beyaz güllerle açarken.
O senin Bahar dalında bir gonca kadar açmıyorsa...

Tenlerin buluşmasını bir ayin gibi yaşarken.
Sonsuzlukta kaybolan bedenlerin, aşkın içinde erimesinden yeni bir oluş başlarken
O seninle olmuyorsa...

Ve onca çabaya rağmen;
O mutluluk gülüşünü yüzünde göremeden yorulmuşsa yüreğin.
Onun cesaretsizliğine umursamazlığına ve aşka burun kıvırmasına dayanamaz olmuşsan.
Sende daha fazla yaşamayacaksın bu umutsuz aşkı.

İşte bu seninkisi aşk oluyorsa
Ama o bu aşka layık olmuyorsa
Artık bu halkayı kırmalı
"Güle güle" deyip o'nu yollamalı
Bu aşk yalnız sana kalmalı.

Aşkın da bir kişiliği vardır
Ve o tek "kişiliktir"
Ya iki yürek bir olur
Ya da ikisinden biri yok olur.
Aşk sahibinde hayat bulur.

Sefer Keskin...