Aşk Tazeyken Güzel Şiiri - Serdar Faruk ...

Aşk Tazeyken Güzel

Eyy aşk düşürdün beni pençene
Anlatamadı bu gönül çenede
Reyhanlar kokar durur bahçemde
Otururum eyvanında gönlünün
Koştururum küçük bir çocuk misali sevgi avlunda
Uzaktan bak gelir sesin en tizinden
Gül kokulu sinenden sinen varlığın bana
Filizlenir durursun benliğime kavak ağaçları misali
Avludaki havuzdan fokurdayan su sesi gibi
Aheste aheste gelir özünle bana varlığın
Sabahın beşlerinde sokak tatlısı bekleyen çocuk misali
Seher vaktinde aparır sevincin uykumu yırtar sevgin
Kapısı şiddetle kırılırcasına açtırırsın kendine
Surun içinde koşuşan kertenkeleler gibi hızlıca akarsın içimden
Korkularım vardı ta ki görene kadar simanı
Sinede ana sevgisi gibi naifleştirdi aşkın imanı
Bilirsin an ve an kapına yürütür selaların bana
Diyarbakır gibi heybetli olan aşkını
Taşıttırdın tüm ağırlıyla ezilemedim altında kaldıran varlığın
Dizili geldi satırlar hemde en derinden
Kokular çalındı gönlüme en enfesinden senden bana
Dinlendiremedi beni taptaze dalından koparılan domates gibi
Kitabelerle süslenmiş saraylarından bahşettin sen bana
Ne güzel geldin aydınlandı hislerim sana narinim
Durduramadı seni tutamadığım yüreğimi sana
Serin uykular gündüzünle aydınlandı en tazeliğinle bana

(Serdar Faruk ALTIN 11 Nisan 2017)