Aşk Tanrısı yıktım ben senin heykelini

Anılarım yanıyorken
sokaklarımda, alev, alev
Sorar mıyım hiç ?
Hangi kahraman körkütük sarhoş?
Hangi serseri aşk şehrinde mülteci?

Yok yok ben ne ararım
Nede sorarım
Kiralık sevgileri
Aşk Tanrısı yıkarım
Bin defa, ben senin heykelini

Serilince buzdan kor bir yalnızlık üstüme
Gizlerim karanlık odalarıma ben delirmişliğimi

Saklarım tozlu raflarıma, arsız arzularımı
Silerim gözlerinden, simsiyah yıldızlarımı

Böyle bir günde dökerim ben, kırık kelimelerimi hislerime...

Sihir mi tuzak mı?
Büyüsü yalan mı?
Beni Tanrı yeniden
Yeniden yararatır mı?

Diye, diye soramam ben kimselere...

Dolanırım bir ayaz da, kaderimin tüllü perdelerine...

İnci kafesinin
Kilidinin kırıldığı gün
Yakarım bir mum ışığı
Merhametin koynuna
Vicdan erimeden titrer
Aşkların ruhunda

Sallamam ben artık
Heryer yanlış insan
Kalleş zamanmış
Sevişirim bir köşemde
Kirlenmiş ruhumla

mesutkuntan