Acılı günlerimin içine doğan tebessümüm,
İstanbul’un doğasından Ege’nin üzerine doğan güneşim.
Keder dolu o kara gecelerimi sellere verdim.
Sevdiceğim ben seni gün batımındaki kızıllıklarda sevdim.
Ay ışığında aşk şarabını senin elinden içtim,
Ben mi? sen mi? Yoksa biz mi bir birimizi sevdik?
Sende bir çift,bende bir çift göz aşk tadında göz göze geldik,
Gözler hep üzerimizde ne nazara geldik,ne de bu aşktan vazgeçtik.
Gelişin ile gönül sarayım canlandı,yüreğim şenlendi,
Sana köprüler kurdum uzak diyarlarda kalmayasın diye.
Gökyüzüne merdiven kurdum bulutlardan seni seyreyleyeyim diye.
Gün batımında gülfidanları diktim gönül bahçeme.
O gül kokunu her teneffüs ettiğimde içim sevdan ile doldu taştı.
Bu aşkı Sağır Sultan bile duydu,dizelerim sana aşkımı yazdı.
Aşk şarabını içtik her gece dize dize,hece hece senin ile.
Dile geldi,sana geldi,bana geldi aşkların en güzeli bize geldi.
Kayıt Tarihi : 14.2.2008 03:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!