Kalbimin derinliklerinde ağrıyan bir yara vardı.
Hüzünlenice nefesim kesilir gözüm kararırdı.
Ağzımdan her çıkan laf bir curuf gibi dağılırdı.
kuşluk vaktinde yaram azıp volkan gibi kanadı.
O vakit akan kan karadanizden bin kat ağırdı.
Aşk yarasının kanıydı bu; içilmez ama zemzem,
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta