krizantem kadar soylu
aşktan sayıldın hep
onuruna yükseldi sesim
mabedini arayan derviştim
susadı hece
imledim kuma terk edilmiş ayak izlerini
son yolculuğumda gibi
gezgince
kaçışa benzerdi
kendimden açığa kürek çekişlerim
tozkoparan bir fırtına uğultusunda
yeniden
yeniden
aynamızın cezbesiydi nedeni geri dönüşlerin
mağrurdu krizantemden yansıyan ışık
Mecnun’ca sevdalı
yalnızca sevmek için yaratmıştın beni
cisimsiz
adsız
suretsiz
yalnızca aşk adına
Leyla’ca sevdim
aşk bildim seni
(1 Şubat 2005)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 1.2.2005 13:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
:) Sevgilerimle daima..
Tebrik ediyorum
sevgi ve saygılar
Bu Türkmen kızı doğa ile ilgili ne çok şey biliyor. GIPTAYIM. Babamın doğadan karşıladığı ve kendisinde tükettiği ilaçlar var. PUNDIK var, şu var bu var. Çiçek dünyasından az uzaklık ve doğadan uzak kalmak ne kötü!!
Leyla'lar bilirler her şeyi. Üstelendirildiğim rol çok kötü. Bu rölü istemiyorum.
Ne anadilimin Çiçeklerini ne de diğer halkların (başta yanyana yaşadığım halkların) çiçeklerini bilememek!!! ::(((
Bu benim tercihim değil. Bu biraz drama oldu. Diğer ucundan tutun siz diğer uca çekin. Orada Naimenin gerdiği ve var olduğunu hissettiğim şiir güzelliği içindeki diğer güzelliklerini bende göreyim
Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (9)