Aşk,
söküğünü bırakır her ilişkide
Dikmeye çalışırız usanmadan...
bıkmadan...
Gün gelir,büyümeye başlar
o sökük...
Anlarız bu aşka yetersiz geldiğimizi,
birinin daha az sevdiğini,
birinin gitmek zorunda kaldığını...
Giden gittiğinde,kalan diker
bu aşk söküğünü...
Gerçekleri iğne yapar batırır,
hayalleri ise ip yapar geçirir.
Ve başlar aşkın yüreğinde bıraktığı,
o kocaman söküğü dikmeye.
...
Yıllardır dikiyorum,
bu aşkın söküğünü.
İğne var,
ama ip yetersiz kaldı,
tükendi hayaller...
Çünkü el olup çıktın,hayatımdan.
Bana uzak olduğun kadar yakınsın.
Bir telefon kadar yakınsın.
Ama aramıyorum.
Çünkü sesinden çok sessizliğin anladı beni...
Kayıt Tarihi : 7.12.2008 18:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hani bir duvar yazısı vardı bilir misin;
beni bir tek sen anladın, sen de yanlış anladın.
Benim dizelerim :Çünkü sesinden çok sessizliğin anladı beni... KUTLUYORUM
TÜM YORUMLAR (20)