Aşk Sofrası Şiiri - Hattab

Sal yüreğini, bana doğru yürüsün.
Bedenen, ruhen, aşk ile bıraktın yüzüstü.
Çobansız yapamaz sürüsü.
İç güzelliğine nazaran yüz üstün.

Göz, kalp, yürek; dışardan güzeldiniz.
İçi piste olsa dışardan güzel deniz.
Gelişlerin tuhaf, gidişlerin nedensiz.
Sadece atmayı bilen kalbin ne densiz!

Ne dersin, seni bırakıp gitmeme?
Kaldıramayacağın kalbe kendini zorla kitleme.
Git deme! Çok yedin, dokunmadım mı midene?
Üzerinde rızkını yediğin aşk sofranı silkele.

Gözünden akan yaş mı, rimel mi, sürme mi?
Gözlerinle oynadığın her halinden belli.
Doğallıktan uzak gözlerin, el sürmeli.
Birdaha bekleme aç karnına kalbine el sürmemi.