Aşk(sızlık) Mektubu Şiiri - Sevim Atan

Seni düşündüğüm bir zaman diliminin içinde kaybolup gittiğimi özgürlüğümün kuşları içimden uçunca anladım.
Yollarım taşlıydı, karanlıktı, tökezleyince elimden tutan olmadı.
Bir yudum ışığa kollarımı açıp koşacaktım, labirent duvarları içinde hapsoldum.
Sen özgürlüğümün iplerini tuttun ellerinde, bense ipleri kesecek cesur bir bıçak olamadım.
Bir yamaca kemersiz çıktım, çıktım, çıktım, boşluğa bıraktım sonra da kendimi.
Ne tutunacak bir dal istedim düşerken yakınımda ne de bir ses.
Seni düşünmek böyleyken seni yaşamak daha ağırdı tabi.
Boğaz köprüsünden denize yüz üstü düşmekti.
Her varlığının yokluğu yüzüme tokat gibi vurduğunda midem denize çarpmanın etkisiyle çarpılıyordu.
Hayallerime bir yelken yapıp uzak denizlere okyanuslara uğurladım seni yaşamak senin kurallarınla oynamak uğruna.
Aşk her şeyden vazgeçmek miydi yoksa her şeyi birlikte yapabilmenin hazzı mıydı karar veremedim tek kişilik aşkımda.
Yalnız başıma çok kadrolu bir oyunun tüm oyuncuları oldum.
Senin yerine özürler diledim kanayan ruhumdan.
Senin yerine mazeretler sıraladım uyuşmuş beynime.
Seni kara diyenleri duymazdan gelip dostum arkadaşım sevgilim anlayanım kendim oldum.
Başarısız bir ilişkinin başarısız bir oyuncusu olarak vazgeçtiğim her şeyimden vazgeçmekten vazgeçtim.
Tek kişilik aşk oyunu ben böyleyken var mısın oyununa dönüştü beynimin labirentleri arasında.
Gel git dönemi sona erdi duygu denizimin.
Küçük esintiler yerine büyük dalgalara bıraktım coşkularımı.
Kimse itmedi beni şelaleye, ben kendim atladım, yüzme bilmiyordum kıyıya vurdum.
Şelalenin umarsız, kendi isteği doğrultusundaki akıntısına balık olamadım birlikte kapılacak.
Sesini sevdim, coşkusunu sevdim, gücünü sevdim, hoyratlığı savurdu attı beni.
Sakin bir iskeleyim şimdi usulca bir geminin demir atmasını bekleyen.
Yorgun bir iskeleyim çarpmadan kırmadan gel gemim.
Tahtalarım eski, kırılgan, güzel anılarım var 30 yılı aşan.
Ben hep buradayım, gel yanaş huzur istiyorsan…

17.04.2009 Sevim Atan