Aşk/sızım Şiiri - Aslı Aydın

sizi soruyorduk
esmer rüzgarlara
masum pencerede dalgın bir tansık...
sarsılan ruhum sağdı karanlığı
sonsuz bir yanılsama bağışlandı
kaygısız akşamlara...

ölümle yaşam arasında
o incecik sınırda
gidip geldi yüreğim

sizi susuyorduk
en mahir sevişmeyle
oysa kapıyı çoktan kapamıştınız
çarparak aşkın yüzüne

öptüm lal bir acıyı sessizce
hüzün ibresi kanattı yaramı
zaman unutuşa kuruldu
-soluğum kızılcıktı-

koptu kızılca kıyamet
vuruldu sevinçler uykuda
çözerken şifresini aşkın
ıslandı sesimde şiirler

içimdeki kıyısız deniz kudurdu
kurudu doruklarda kahkaha çiçeği
son damlasına kadar direndi çavlan
hangi uğultu/hangi çığlık
bu umarsız yılları yoran?

o günü yazsaydı cümle hattatlar
yağmur tanrısı çıldırsaydı
bilmem susar mıydı toprak
gömüldü tarihe yasak aşk
timsah gözyaşlarıyla
ç ı r ı l ç ı p l a k!