Zulüm her zaman göz yaşı ve acılarla gelmez ki
Bazen de en güzel gecelerin ardından kahkahalara saklanırda
Farkına bile varamazsın ağlamak mı gülmek mi
Yüzünde gülücükler yüreğinde kahkaha
İnsanız dostum insan olmak zor sanat bileceksin
Hem yalansız riyasız dost gibi doğru seveceksin
Hem de aynısını karşındakinden bekleyeceksin
Ve hiçbir şeyi senin gibi değil de emanet gibi göreceksin
Anladım ki Hiç kimse ve hiçbir şey hayat denen zulmetin
İçinde Vazgeçilmez değilmiş öyle ki ta kendisi bile sevginin
Alışmakla paylaşmak arası birazda emekle beslemek aşkı
Ne fark eder ne değişir son hep aynı.........................................
Ben anlamam arkadaş bana öyle bakma yabancı gibi
Ben sana yüreğimi tepside Önüne koymadım ki
Geceler boyu emek vermedik mi...............?
Günlerce aynı anda aynı şeyleri düşünmedik mi......?
Bir anda sevmişmiş peh inanmıyorum öyle aşka
O aşk değil sevgi ise amenna............
Aşk kahpe bir kurşun gibi en umarsız anında
Sırtından vurur.
Kayıt Tarihi : 30.12.2003 07:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)