yıldızlar bizi bağışlayamazlar,
insan belli eder sırrını göğe bakınca
çünkü, karanlık herkesin sığındığı noktadır
anne kokusundan kopunca
kimsenin yıkanmadığı ırmaklar bilirim
uğranılmamış ormanlar, tozsuz vahalar
dağılır yaprakları kitapların dokununca
kentler, kaybolanların kalabalık mezarlarıdır
gökdelenler çocukların yüzü olunca
üzülerek biraz, biraz da geç kalarak uykuya
sevmenin korumak olmadığını bilir sahaflar
onun için sokulur kelebekler kozasına usulca
onun için sabaha yakınlaşır akşamlar
unutmak kelimelere sarılarak arınmaktır
tekrar eden şarkılara bulaşınca
yazık olur bir güvercin düşünce yere
eksilmez yaralar eskitilmiş mekanlara varınca
işte budur baharı geciktiren
işte göğsümde kaldı öldürülmüş bir kanarya
kayboluyor mahzunluğu ellerimin
yaslandığın duvarlara dokununca…
Kayıt Tarihi : 23.1.2020 14:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
unutmak kelimelere sarılarak arınmaktır
tekrar eden şarkılara bulaşınca.
Herkes kendinden bir parça bulup çekiyor, acıtan kelimeleri bulup, ihanetleri unutmak adına.
Kendinize iyi bakın...
Kaleminize gönlünüze sağlık.
''kayboluyor mahzunluğu ellerimin
yaslandığın duvarlara dokununca…''
Bu karmaşa,kaosta,sevgilinin yaslandığı duvarlardan sıcaklık,şefkat ve aşk uman ''Bizim Büyük Çaresizliğimiz''...
Kutluyorum Sayın Şair.Saygımla.
TÜM YORUMLAR (14)