Aşk şiiri, ey dost Şiiri - Arap Kurt

Güneşin önünde bir siyah perde
Yâr beni düşürdün onulmaz derde
Seni bekliyorum olduğum yerde
Gel, gel desem, gelirmisin dost, ey dost

Sevgiye inancım ezelden beri
Bizi düşünmekten kalmadım geri
İnan kurumuyor kalbimin teri,
Bil, bil desem, bilirmisin dost, ey dost

Düğünü derneği kaldırdık rafa
Vuslatı bıraktık öbür tarafa
Cennete inanır bendeki kafa
Öl, öl desem, ölürmusün dost, ey dost

Kurtoğlu vazgeçmez bu kutsal yoldan
Dikeni sıyırır tuttuğu gülden
Kader böyle ise ne gelir elden
Gül, gül desem, gülermisin dost,ey dost