Yine kimsesiz gibi sığındığım sonbahar renginde geceler,
kollarını açmış bana karanlık düşerken yalnızlığıma...
Zincir vurulmuş zindanlar gibi odaların ıssızlığı...
Umutsuz bekleyen zavallı yarınlar.
İzin almadan çaldı hüznümü deli rüzgar,
düştü kalbime hasret!
Yalnız geceler!
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta