Yine kimsesiz gibi sığındığım sonbahar renginde geceler,
kollarını açmış bana karanlık düşerken yalnızlığıma...
Zincir vurulmuş zindanlar gibi odaların ıssızlığı...
Umutsuz bekleyen zavallı yarınlar.
İzin almadan çaldı hüznümü deli rüzgar,
düştü kalbime hasret!
Yalnız geceler!
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta