...sonra
külufak hissetti
kalkamadı yerinden, sazlara tutunmadan
ufukta kara bulutlar bozkıra ıslak dudaklarını sunarken
bilinmedik küfürler savurdu yorgun yalnızlığına
.....................
ister istemez tutmalıydı uzanan elini yaşamanın
en azından başkaları için
yarattığı; Kale, çınar, sığınak öylece kalmalıydı
ki
tepelerinde mavi bir gökyüzü, güneşi güzelleştirsin
sömürgeci gözlerinde
ve
ısıtsın ellerini yangını sayesinde
...................
aşk
bir varmış bir yokmuş
gezermiş serserice, sokak sokak öylesine
saygı yatıya gelirmiş, sevgiyi tutupta elinden çocuğu gibi
anlarmış ev sahibinin halinden, öpermiş gözlerinden
uslu dur dermiş sevgiye, yorma bizi dermiş
kapıyı iyice kapa
aşk
zili çalmadan girer, perişan eder
hem bizi
hem ev sahibimizi
..................
...akşam oluyordu
yorgundu
külufak hissediyordu
aşk
üçünüde kovmuştu
Kayıt Tarihi : 29.3.2007 12:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
aşkı ne güzel, ince bir espri ile anlatmışsınız. tebrikler..
melek ayaz
devşirme bir anlatım şiirsel kılmıyor bu şekilde yazılması...
cezmi ersözün yazıları gibi bir yerde..
TÜM YORUMLAR (3)