Beğenilmek hoşuna gidiyor senin,
Tutulmak genlerinde var.
Rengârenk huzurun,
Bir tebessüm — mola gibi.
Çözdüm yavrum, senin her yerini;
Anlayışının hastasıyım.
Kurbanıyım dehası ellerinin,
Aklına çizilen en sonunda
Seninle ölümsüzleşiyor.
Sanki antik tiyatro:
Sahnede iki kişiyiz,
Biraz düş, biraz şaka gibi.
Uzaklarda aramam ki,
Aramam aşkı burçlarda.
Zaten papatyalardan saymadım...
Daha önce de düştüm ben
Bir bilmece.
Saydım, sayamadım aşka;
Çözdüm, çözemedim aşkı.
Bazen ürkek bir güvercin,
Yerden göğe sabuni...
Ellerimi tuttu, dudaklarımı okudu,
Saçlarımı öptü, cemalimi süzdü.
Biraz gerçek sevdi, biraz ruhuma dokundu.
Aşk hep benimleydi.
Kayıt Tarihi : 1.8.2012 15:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!