Sandım ki düşüme gün düştü
Oysa karanlıklarım geride imiş
Geceler,zifir saçların kadar öfkeli
Üzerime yalnızlık kusuyor
Her yanımda sensizilik, sesizlik.
Naçar bakıp duruyorum yollara
Lakin ne geleni görecek fer var gözde
Ne karşılayacak takat dizde
Ey karanlık bahtımın en karanlık gamzesi
Vurdukça deşiliyor yaralarım
Bir taraftan kan boşanıyor oluk oluk
Bir taraftan sen.
Sana yalnızlığımı açtım
Paylaşalım diye
Gün görmemiş yaşamlar baki kaldı bize
Kayıt Tarihi : 2.9.2011 23:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
öylesine içten soluyorum ki satırları
bir benmi duygusalım diye düşündüğüm oluyor
yoksa paylaşımı bana hitab ediyor
kutlarım yürekten yazarı
TÜM YORUMLAR (3)