Aşk Şehidi Şiiri - Mehmet Cengiz

Vurdugun gün
Seni ençok seven yerden
Kalbimden...
ölmedim ben
şehitler ölmez...
aşk şehidiyim şimdi
sense, sefil bir
katil...
izliyorum yıkık biçare halini
ve pişmanlığını
gözlerindeki yaşı silmek istesem de,
vurdun beni
seni en seven yerden
kalbimden...
birgün yeniden yeşerecegim.
belki mucizeler yaratan
kardelen...
belki...Belki,
beyaz bir gelincik.
ama
bir daha asla kırmızı gül
olmayacak bu yürek.
asla!
hatırlarmısın?
istasyon durağında,
kaldırımda görmüştün beni
görüpte ezmiştin buram buram kokan gülü,
sevgimi...
sen çizdin bu kaderi
ve şimdi,
ben,
aşk şehidi
sen,
sefil bir katil...
öldüm sanma...
dudaklarımda güzel bir isim,
zeynep
ah...
yüreğe düştü cemre
güneş yarın doğacak belki,
belki,
ikinci bir ömür...
yeni bir gül...
bu sefer beyaz
inan ki sevdiğim
en az, kefenim kadar beyaz...
aşk şehidi
ve şimdi...
zeynep.

(mersin 08,09,2005) 9