Aşk Seferi Şiiri - Tahir Dal

Uzun bir sefere çikiyorum simdi.
Bütün heybetiyle denize açılmış geminin,
rüzgarla şiddetlenen yelkenini seyrediyorum şimdi.
Yelken ile rüzgar arasında
bir türlü kopmayan bağı seyrediyorum.
Rüzgar koştukça yelken koşuyor,
durdukça duruyor.
Ben bugün, yelkenin rüzgara olan aşkını seyrediyorum.
Denizin ortasında sevdiğini yalnız bırakmayan rüzgarın,
o yüreğindeki yangın için çırpınışını
ve sevdiğinin gemisini sarsmamak için
serin serin esişini seyrediyorum.
Onları ayırmamak için usulca sürüklenen gemiyi,
sürüklendikçe aşklarına ortak olan kuşları seyrediyorum.
Sevdalarına çiçek bahçesi olan denizi,
kavuşmalarına vesile olan güneşi
ve onlara yuva olan gökyüzünü seyrediyorum.
Yelkenin savrulup gidiŞini,
o giderken rüzgarIn takip edişini seyrediyorum.
Uzun bir seferdeyim, dert etmiyorum.
Ben bugün rüzgarin,
yelkene olan sevgisini seyrediyorum.