Aşk Satrancı Şiiri - Mehmet Gündoğan 2

Alım denizinden cambuğusu gözlerine,

bir sûr üfürüşü var ki nefsime Tanrı’nın;

vahdet sırlarının döküldüğü gönül tahtımdır.

Evren kumaşından özgürlüğünün mâbedine,

hurmadurusu bedeninden şeşperi göğüslerine,

edep yeridir şehveti kadınlığının;

ferah fahur esansında ispritizmanın.

Nükte şarabıyle vişneçürüğü yüzünde;

çîytanelerinin naz uykusu yazılı.

Sümbülî eteğinden gamzelerin mimarisine;

çeng nağmesi teninin misk kokusu,

çiçek çeneklerinde allı yeşilli armonisiyle,

telleyip pulladığım çingene gelinim;

varsıl bir gülümseyişin titrettiği,

bâkire odalarında,

kırık harflerle süslediğim,

âşkın devleti, dökülür nur öpüğü

gülüşlerinden ayçalı kalbine;

lavlanır gül kesiği öpüşlerin,

gıdalanır patikaların kâdehiyle;

söyler ipeksi sözcüklerini

orkideler, esrikliğini,

geveze kalbime.