Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Suskunluğum şimdi bana zamansız kurulmuş bir bomba gibi .Sözlerinizden kopup gelen gecelere gebe acılarım.... Ki zaman okudukca satırları acıya çeyrek kala patlıyor hayallerimde.Şiirinizle başladı acılarımın mesaisi yüreğimde.Her satırda sevmek acıyla karma karışık bir coşkuda. Ben acının coşkusuyla tüketirken satırları, acımı yüreğimin en derinlerinde kumru gözlümün özlemiyle yanıp tutuşan sevdalımı düşlüyorum.Bir zamanlar aşkıyla alevlenen başı taşlara vurduran o kalpsiz şimdi kimbilir nasıl, nerde? Kalbi çınlarmı ki aldığı her nefesde. Boşunamı ağlıyor şiirlerimiz yüreğimizde.Bir çare yokmudur çektiğimiz bu derde ? Duygularınız hep kan kusuyor, vuslat kalbinizde perde perde. Dileğm; Birleşsin elleriniz karanlığın sustuğu yerde.. Sevgilerimle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta