Aşk Şarabı Şiiri - Fatih Bostancı

Bugün, şarabı çok demlendim.
Şarap dediysem yanlış anlaşılmaya, "Aşk Şarabı" öyle bir sarhoş olmuşum, öyle bir sarhoş olmuşum ki; ayaklarım yerden kesilmiş, kalbim halay çekmekten yorulmuş.
Hani arada bir şu aşk şarabını demlenmekte bir mahsur görmüyorum ya neyse...
Sakiliği kendi yüeğim yaptı, bir kadeh, iki kadeh sonra hayda ninna nay.
Sonra, gelsin gam, gitsin keder hopaşinanay...
Ardı arkası kesilmiyor, sağ yandan şiir, sol yandan mesnevi, akıl ve yürek ortak yapımı şiir tadında deneme...
Edebiyat, solmuş gül dağındaki, gamlı bülbülü, alıp atıyor yeşil gül bağına, bülbül gülşeninde mest...
Hani şu edebiyat ve şu aşk şarabı yokmu, tüm suçlu ikisi. Ne akıl ne mantık bıraktılar.
Ya bir yorulsunlar, yaşlansınlar, yok ne mümkün. Almış aşk eline sazı, aşk şarabıda üfler ney'i, edebiyatta solo okur türküsünü...
Bir cümbüş bir düğün sanki.
Bu arada siz yinede aşk şarabını demlenirken dikkat edin, ölçüyü kaçırmayın.
Olaki, kalbiniz yetmez derin aşka, sonra o sarhoşlukla dalarsınız bir zalimin yurduna, felç olur dugularınız...!