Aşk Sanrısı Şiiri - Ahmet Kemal

AŞK SANRISI
,
Alınyazım yazılmış kara bir çizgi
En yitik mahallenin yitik çocuğu

Sevmeye hakkım vardı ben bilmiyordum
Hayatın yükünü taşımaya mahkûmdum

Doğuştan yanıktım ben öyle kaldım
Baştanbaşa alevlerle kavrulmuş ruhum

Onu söndürmek için ben neler yaptım
Şimdi terk edilmiş bir harabeye döndüm

Ne yaptım ne ettimse olmadı başaramadım
Bir türlü kendime gelemedim

Nerde bir güzel gördümse ona sarıldım
Kuşlarla şakıdım kuzularla meledim

Anladım yüreğimdeki yangın acısıymış aşkın
Siyahlara büründüm matem elbisesi giydim

Geçer diye herkese senin adını sordum
Ölümün kara parçasındaydım hayata kandım

Küller içinden yeni bir hayat doğdu
Zorlama kendin ey koca yürek

Sen bu hayatı ne sandın
Sen bu hayatı ne sandın